Бизниси како Zipcar, RelayRiders, Getaround, Airbnb, Netflix, веќе споменатиот Kindle клуб и низа нивни конкуренти се "the talk of the web" во последниве месеци. Иако повеќето се мачат да остварат профит, иновативните бизнис модели ги прават привлечни за инвеститорите, а со самото свое постоење ги размрдуваат традиционалните бизнис парадигми во повеќе индустрии.
Иако концептот воопшто не е нов и јас ваквите модели ги нарекувам "рециклирани", сепак искористувањето на Интернетот како алатка за посредување при трансакциите меѓу корисник и корисник е во подем. Најадекватен пример за ваков бизнис уште во ерата пред експлозијата на ИКТ се "time-sharing" туристичките услуги.
Дискусијата е сега насочена кон тоа дали овие нови играчи на пазарот ќе продолжат да се шират и со тоа ќе успеат да опстанат на долг рок, но и дали нивното постоење сериозно ја загрозува профитабилноста на цели индустрии. Меѓу другото, гласно се зборува за размерот на еколошките импликации, односно намалувањето на разни видови на "отпад" и намалување на емисиите на стакленички гасови. Се разбира за ова никој вистински не се грижи, служи единствено како слаткоречив изговор и брендинг.
Не во сите примери трансакциите одат дирекно - корисник со корисник, но заедничко е тоа што на крајот се' се сведува на споделување на едно исто добро меѓу повеќе корисници. Zipcar на пример поседува сопствена флота на возила кои различни корисници (т.н. Зипстери) имаат можност да ги користат без истите да ги поседуваат, имено возилата се изнајмуваат и на некој начин делат меѓу повеќе возачи. RelayRiders и Getaround се платформи преку кои возачите сопствените возила ги "позајмуваат" на други возачи во близина на органичено време. Сајтовите се супер со тоа што ги нудат сите потребни информации за трансакцијата - каде се наоѓа колата, во каква состојба е, кога е слободна, за колку време сопственикот одговара на барањата, итн. Смартфоните и мобилните апликации се голем фактор во целата "value-preposition" како неделлив сегмент на секоја нова бизнис стратегија. Генерално услугите што овие сајтови ги нудат имаат потенцијал да евоулираат во уште поквалитетни искуства. Сите имаат разработено системи на сигурност и активно работат на доверливост на услугата.
Нема да навлегувам во тоа дали овие нови услуги се нов балон што кај и да е ќе пукне. Лично верувам дека пазарот ќе дозволи најуспешните неколку да опстанат, другите или ќе пропаднат или ќе ги купи конкуренцијата. Поважното прашање е како да реагираат најзасегнатите индустрии кои се соочуваат со неочекувана конкуренција.
Одговорот лежи во онаа старата "if you can't beat them, join them". Би го издвоила примерот на General Motors и партнерството со RelayRiders. Наместо постоењето на услуга како RelayRiders да претставува закана за намалена продажба на возила, за GM оваа ситуација е можност за зголемување на обемот на продажба преку партнерство со "противникот". Се работи за промовирање на возила на GM со вградена т.н. OnStar технологија која овозможува полесно истите да се изнајмуваат користејќи мобилни уреди.
Поуката е дека конкуренцијата денес доаѓа од онаму од каде што најмаку очекувате. Бизнисите денес треба многу мудро да ги креираат стратегиите и притоа да не ја исклучуваат можноста за изненадувања. Наместо напад, понекогаш е добро и да се подаде рака на оние кои се закана за бизнисот. На крај не треба да заборават дека во природата на луѓето е да се заштеди секогаш кога постои прилика и за оваа цел се користат сите канали и методи на располагање. Интернетот како овозможувач за здружување на луѓето за остварување на заедничките цели само ќе им помага во овие напори.
0 коментари:
Post a Comment